چطور اقتصاد کلان و تولید، اخلاق مردم عادی را تعییر می دهد؟

اینجا چون امکان کار و فعالیت سالم برای دخترها، همطراز پسرها وجود داره، آنچه من تا الان دیده ام اینه که آدم های نرمال می رن دنبال راه درس و دانشگاه یا راه انداختن یه کاسبی و یا از همه ساده تر می رن یه جا سر کار و حقوق می گیرن. اون جنبه ی اغواگری که بخوان یه جوری یه آدم مایه دار رو تور کنند، توی کوچه و خیابون و محیط های عمومی و معمولی به چشم من بسیار بسیار کم و ناچیزه؛ در اصل می تونم بگم من اصلا اون حالت اغراق آمیز دخترها و زنان که در اکثر محیط ها در تهران دیده می شه، رو اینجا ندیدم. این خیلی به نظرم جالبه؛ شیوه مدیریت اقتصادی و تولید که در جامعه وجود داره، چطور می تونه اخلاق و تصویر آدم ها و در این بحث زنان رو از خودشون تغییر بده. زنی که امکان کار و فعالیت سالم براش خیلی کمه، می گرده دنبال یه مرد که به قدر کافی پول داشته باشه و بتونه خواسته های اون رو تامین کنه. و در محیط تولیدی که امکان کار کردن وجود داره، بدون شعار و هیاهو آدم ها محترم تر و با عزت ترن! و این رو خودشون می فهمن و نیازی به تبلیغات نداره.